Nadežda Petrović rođena je u Čačku 11. oktobra 1873. godine. Sa svojom porodicom je živela u Beogradu kod dede, koji je bio ugledni trgovac. Njen otac Dimitrije, nastavnik crtanja i majka Mileva Zorić, učiteljica, svoju decu su učili da budu samostalni i imali su više razumevanja za kulturu nego što je to bio slučaj u Srbiji u to vreme. Zbog toga je Nadežda, dok se školovala za učiteljicu u Višoj ženskoj školi Katarine Milovuk, uporedo uzimala i privatne časove crtanja kod Đorđa Krstića.
Po završetku Više ženske škole u Beogradu, Nadežda odlazi u Minhen i počinje školovanje sa 25 godina u ateljeu Slovenca Antona Ažbea. Njen boravak u Minhen je bio u vreme nastajanja nemačkog impresionizma, pa je u njoj nikla ljubav prema prirodi koju će celog života slikati.
U domovinu se vraća 1903. godine, gde je krenula na putovanje po Južnoj Srbiji traživši inspiraciju i kolorite, usput budeći ljudima nacionalnu svest. Održavala je po Srbiji razne zborove i mitinge, ali i slala humanitarnu pomoć jer je rodoljublje postalo smisao njenog života. Svojim kolegama je govorila da je skoro zaboravila da je slikar, ali početkom 1909. godine odlazi u Berlin, na izložbu Anrija Matisa i nakon toga se odlučuje da ode u Pariz na dodatno školovanje.
1910. godine primljena je na Jesenji salon i tako se našla u društvu poznatih slikara kao što su Matis, Bonar, Kandinski, Vijar i mnogi drugi.
Njene slike iz pariske faze je izložila 1912. godine na IV jugoslovenskoj izložbi u Beogradu, ali je ocenjena kao ,,loš slikar” jer je njena umetnost mnogima bila strana i neshvatljiva.
Bila je bolničarka u Prvom balkanskom ratu gde se prijavila dobrovoljno. Slikala je predele dok je bila na bojištu i hrabno podnosila krvave prizore tri uzastopna rata: Prvog i Drugog balkanskog, a zatim i Prvog svetskog rata. Nadežda je preminula 3. aprila 1915. godine od tifusa u 42. godini.
O njenom slikarstvu se govori tek nakon njene smrti, dok nijedno priznanje nije dobila za života.
Njen lik se nalazi na našoj novčanici od 200 dinara. Od 1960., svake druge godine se obeležava Memorijal Nadežda Petrović. U Čačku, Beogradu i Sićevu podignuti su spomenici u njenu čast.
Nadeždine najpoznatije slike su: Kosovski Božuri gde je ovekovečila Gračanicu, most cara Dušana u Skoplju, a poznata je po slikanju portreta i pejzaža.