Stanoje Stamatović, poznatiji kao Stanoje Glavaš, rođen je u selu Glibovac 21. februara 1763. godine. Bio je poznati srpski hajduk, vojvoda Smederevske nahije i jedan od mogućih kandidata za vođu ustanka. Takođe je i jedan od najistaknutijih starešina i junaka u Prvom srpskom ustanku.
Roditelji Stanoja Glavaša, Dimitrije i Milica, su se doselili u selo Glibovac kod Smederevske Palanke, bežeći od turskog zuluma.
Nakon podizanja ustanka, već u prvim bitkama, Stanoje se pokazao kao veliki junak. Nakon osvajanja tvrđave Rudnik, Stanoje je postap desna ruka voždu Karađorđu i bio mu pratnja na svakom mestu.
Početkom septembra davne 1806. godine Stanoje je sa jednim drvenim okovanim topom, 500 konjanika i 2500 pešaka oslobodio Prokuplje i Kuršumliju od Turaka. Dokaz koliko su ga se Turci bojali je bio to što nisu smeli da izgovore njegovo ime glasno, verujući da će navući zlo na sebe.
Turci su ga ubili 25. februara 1815. godine, po nalogu Sulejman paše, nakon propasti Hadži-Prodanove bune. Stanoju je celo telo bilo iskasapljeno, a odsečena glava odnešena Sulejman-paši na uvid. Nakon toga je dugo stajala okačena na čengele ispred Stambol kapije.
Sestra Stanoja Glavaša je otkupila njegovu glavu kako bi je sahranila sa ostatkom tela u mestu Baničina.