Velika subota se praznuje dan koji je posvećen pogrebu Gospoda Isusa Hrista i njegov silazak u Ad. Njegovo prisustvo u grobu je bilo fizički telom, dok je duhom bio u Adu, a u isto vreme je bio i sa Ocem i Duhom svetim. On je sveprisutni Bog koji je neodvojiv od druga dva lica Svete Trojice.
Velika subota je ona u kojom prestaje stari vek koji je obeležen svetkovanjem subotnjeg dana, a time i počinje novi vek u čijem danu se svetkuje dan Njegovog vaskrsenja, dan eshate, tj. dan koji svi Hrišćani željno isčekuju, drugi Hristov dolazak.
Obeležavanje, tj jutrenje Velike subote se ne služi rano izjutra, već na Veliki petak uveče. Pred Hristovim grobom se vrši kađenje i držanje sveća, kao i slika Hristovog pogreba. Sve ovo prati čitanje celog 118/119 Psalma koje pevaju statije, tj. to su stihovi kojima se slavi preminuli Spasitelj kao Vaskrsli Gospod.
Velika subota prethodi velikom Vaskrsenju i prazniku kada je Gospod Isus Hrist vaskrsao – Vaskrs.